Τα μαύρα χάλια μας και καλό κουράγιο

Παρακολουθώ τους τελευταίους μήνες όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω από τα οικονομικά της χώρας και πραγματικά αναρωτιέμαι ο 2 χρόνος γιός μου σε τι κατάσταση θα ζήσει.

Ξεκινήσαμε από το "η κρίση εμάς δεν πιάνει", ακούσα για λεφτά που υπήρχαν και μετά "εξαφανίστηκαν" και έγιναν κοψίματα μισθών, νέους έμμεσους φόρους (τη χειρότερη μορφή φορολόγησης) μέτρα εδώ, μέτρα εκεί, κομπίνες, ρεμούλες και κατασπατάληση χρημάτων αλλά πουθένα δεν άκουσα κάποιον από τους πολιτικούς μας να αναλαμβάνει ευθύνη για αυτά που έχουν γίνει στην χώρα τα τελευταία 40 χρόνια και μας έχουν οδηγήση σε αυτή τη θέση.

Λέω μήπως, μήπως οι κύριοι βουλευτές, υπουργοί και λοιποί "παρά το ...." (συμπληρώστε το κενό με ότι καρεκλοκένταυρο θέλετε) θα έπρεπε πρώτα να κόψουν τις δικές τους *πραγματικές* αμοιβές 50% και μετά να ζητήσουν από όλους τους υπόλοιπους να "θυσιασούν" μισθούς και λοιπά άλλα ?
Όχι ότι θα σωθούμε έτσι, (γιατί και του χρόνου, αν δεν υπάρξει διακανονισμός τους χρέους, σεισάχθια το είπαν οι αρχαίοι τα ίδια και περισσότερα θα χρωστάμε) άλλα το να βάζουν όλοι αυτοί που έριξαν τη χώρα στα "βράχια" με τις πολιτκές τους,τις αποφάσεις τους και τις λοπές ρεμούλες τα τελευταία 40 χρόνια, τους "άλλους" να την ξελασπώσουν *πάλι*, και αυτοί να κάνουν εξεταστικές και να τσεπώνουν τα 300άρια άνα συνδρίαση είναι λίγο...γυφτιά.
Από την άλλη όμως, οι γύφτοι μια χαρά άνθρωποί είναι και δεν φταίνε σε τίποτα για την σημερινή κατάσταση, οπότε μάλλον θα πρέπει να αλλάξουμε τη λέξη από γυφτιά σε "βουλεφτιά" ή "πολιτεφτιά" γιατί μόνο έτσι μπορούμε να καταλάβουμε το πραγματικό νόημα του τι συμβαίνει.

Και για να μην παρεξηγούμαστε, όχι ότι είμαι αντίθετος στη μείωση της σπατάλης στο Δημόσιο, το κόψιμο των "επιδομάτων" στους αργόσχολους του Δημοσίου (έδω καταντήσαμε να παίρνουν επίδομα για να μην παίρνουν 'φακελάκι'και καλά) από τους οποίους οι μισοί τουλάχιστον θα έπρεπε να πάρουν πόδι και να πάνε σπίτια τους.

Δυστηχώς το μόνο που θα καταφέρουν οι πολιτικοί μας θα είναι μια τρύπα στο νερό, τα νούμερα δεν κάνουν λάθος.
Αν χρωστάς παραπάνω από αυτά που παράγεις δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να μπορέσεις να μειώσεις το χρέος.
Στην καλύτερη περίπτωση μπορείς να το μετατοπίσεις για "λίγο αργότερα" (όπως γίνονταν συστηματικά μέχρι τώρα) αλλά το τέλος θα είναι πάντα το ίδιο. Θα πτωχεύσης.

Είμαστε σαν το ασθενή που είναι στην εντατική και οι "συγγενείς και φίλοι" τον κρατάνε στη ζωή για να μπορέσει να τους γράψει το "οικοπεδάκι" και να πάρουν ότι μπρορούν πριν το "μοιραίο", και το "μοιραίο" ίσως είναι πιο κοντά από όσο εμείς νομίζουμε.

Οπότε, καλό κουράγιο Έλληνες.